Krzysztof Penderecki
Krzysztof Penderecki urodził się 23 listopada 1933 roku w Dębicy. Edukację muzyczną rozpoczął wyjątkowo wcześnie, co pozwoliło mu podjąć studia w konserwatorium muzycznym już w wieku 18 lat. Od 1954 roku studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) kompozycję pod kierunkiem Artura Malewskiego i Stanisława Wiechowicza, a już w 1958 został mianowany profesorem uczelni. W 1959, Penderecki zdobył wszystkie trzy nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie dla Młodych Kompozytorów ZKP. Pierwsze wykonanie jego „Anaklasis for 42 string instruments” na Donaueschinger Musiktage w 1960 roku zapewniło mu miejsce w czołówce międzynarodowej awangardy. Premiera „Pasji wg Świętego Łukasza w Katedrze w Münster w 1966 przysporzyła mu światowego rozgłosu.
W latach 1966-68 wykładał w Folkwang Hochschule w Essen. Jego pierwsza opera, zatytułowana „Diabły z Loudun”, będąca adaptacją powieści Aldousa Huxleya, miała premierę w Operze Hamburskiej w 1969 roku. W 1972 Penderecki został mianowany rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 1973-1978 wykładał na uniwersytecie Yale. Kilka swoich utworów Penderecki poświęcił największym katastrofom XX wieku. „Tren na 52 instrumenty smyczkowe” z 1960 roku zadedykował ofiarom Hiroszimy, a napisany w 2001 roku utwór „Concerto per pianoforte ed orchestra, «Resurrection»” – poległym w ataku na World Trade Center. Skojarzenia z tymi tragicznymi wydarzeniami nie są czystą abstrakcją – znajdują swoje odzwierciedlenie również w wartswie muzycznej. Polityczno-społeczne odwołania można znaleźć w utworze „Polskie Requiem”, którego pierwszą część stanowi napisana w 1980 roku kompozycja „Lacrimosa” dedykowana Lechowi Wałęsie. Penderecki złożył również muzyczny hołd ofiarom zbrodni hitlerowskich i poległym w Powstaniu Warszawskim.
