Runaway
Co może zrodzić się z muzycznego romansu klasycznie wykształconego miłośnika post-punku i disco z obłąkańczo zafascynowanym latynoskimi brzmieniami i Chicagowskim housem entuzjastą minimalowych produkcji i tysięcy płyt winylowych? Naturalizowane dziecię Brooklynu: Runaway. Jacques Renault i Marcos Cabral wpływają nawzajem na swoje muzyczne gusta odkąd spotkali się po raz pierwszy w sklepie płytowym Sonic Groove na początku 2000 roku. Ich współpraca producencka zaczęła się jednak dopiero w 2006 roku. Za sprawą utrzymanego w stylu dirty disco editu „Shadows” i wydanego niedługo później nakładem Wurst Edits „Ain't Afraid to Beg” zdobyli upragnione miejsca na Eskimo V Mix Glimmersów i Essential Mix Lindstroma i Prinsa Thomasa dla pierwszego programu radia BBC. Odkąd pojawili się na nowojorskiej scenie, wyznaczają rytm bardziej doświadczonym jej postaciom. Zdążyli już nawiązać współpracę m.in. z Jamesem Murphym (LCD Soundsystem) i Brennanem Greenem (Chinatown), równie wytrwale eksportują swoje nowojorskie produkcje; ich release'y ukazały się nakładem należącej do Cosmo Vitelli’ego wytwórni I'm A Cliche zapoczątkowały ten zagraniczny trend; wydany w dwóch wytwórniach jednocześnie „Brooklyn Club Jam” stał się ogniwem łączącym nowojorskią elitę z DFA z berlińsko-londyńską socjetą Rekids. Na płycie ukazały się remiksy tracku autorswa największych tuzów współczesnego świata elektronicznej produkcji: L.S.B., Brennana Greena, Toby’ego Tobiasa, Tedda Pattersona, i duetu Âme. Swoimi produkcjami zaszczycili takie wytwórnie jak: Mule Musiq, Permanent Vacation, Aus Music i legendarną japońską Crue-L Records; stworzyli też własny label On The Prowl.
