PRESENTATION: UN-DISTRACTING LISTENING

Uwikłanie największych na świecie firm z sektora muzycznego we współpracę z partnerami zajmującymi się streamingiem i technologią reklamową oraz ich wspólna pogoń za przyciąganiem uwagi użytkowników doprowadziły nie tylko do pasywnego słuchania, ale też pasywnego produkowania – pakowania i sprzedawania danych behawioralnych; playlist, które stały się danymi treningowymi, wypluwającymi zmechanizowane algo-miksy; taśmowych treści „produkowanych przez użytkowników” i nie tylko. Uczestniczenie dziś w „muzykowaniu” – to termin ukuty przez Christophera Smalla, opisujący teorię, że muzyka nie jest jedną rzeczą; obejmuje raczej wiele rodzajów aktywności z muzyką związanych – często wiąże się z darmową pracą dla wytwórni i dostawców usług cyfrowych. Liz Pelly, autorka książki „Mood Machine”, zanalizuje, w jaki sposób ochrona kultury muzycznej wymaga nie tylko zrozumienia, w jaki sposób wszelakiego rodzaju aktywności muzyczne zostały dziś przejęte przez korporacje, ale także zaangażowania we wzmacnianie alternatywnych sieci i organizacji, które istnieją poza zasięgiem sauronowego oka globalnych wpływowych graczy – a wręcz wprost im się przeciwstawiają. Ta nieustająca nadzieja, że umacnianie społecznego wpływu może polepszyć warunki materialne branży muzycznej, a także umożliwić powrót do świadomego i rytualnego słuchania ziści się tylko wtedy, kiedy wszyscy przyłożymy do tego rękę.